Van het niet lekker in mijn vel zitten naar 15 kilo lichter, maar alsnog niet tevreden zijn met mijn lichaam, obsessief bezig zijn met eten en afvallen waardoor de eetbuien alleen maar toenamen…
Maar nu op een stabiel gewicht dat bij mij past, zelfverzekerder en gelukkiger dan ooit. Waarbij ik dagelijks geniet van een stukje chocola of een koekje.
Doordat ik deze weg zelf heb afgelegd, weet ik wat nu mijn missie is...
Vrouwen helpen die strugglen met eten, last van eetbuien en een negatief lichaamsbeeld hebben zodat hun relatie met eten en zichzelf verbetert. De balans en controle weer terugbrengen.
Ik koppelde geluk en eigenwaarde aan mijn gewicht.
Ik dacht als ik ‘zoveel’ kilo weeg dan ben ik gelukkig, dan ben ik goed genoeg.
Na een tijd met veel twijfels, onzekerheid en niet lekker in mijn vel zitten besloot ik in 2021 een punt achter mijn relatie van bijna zeven jaar te zetten. Ik woonde op dat moment 3,5 jaar samen in Tholen een klein stadje, wat je met een dorp kunt vergelijken.
Ik was toen bezig met mijn specialisatie tot spoedeisende hulp (SEH) verpleegkundige. Het was een pittige opleiding waarbij ik onregelmatige diensten werkte.
Ik was 24 jaar, woonde samen, had een goede baan en ik bleef verder studeren. Een leven zoals dit van je ‘verwacht’ wordt maar voor mij voelde het niet goed.
Ik was mezelf niet, met eten en mijn lichaam strugglde ik al een hele tijd en mijn eetbuien werden steeds erger. Dit zag je aan de buitenkant niet aan mij, ik had namelijk een ‘normaal’ gewicht.
Vanuit mijn opvoeding ben ik vrijgelaten in wat ik mocht eten, mijn ouders waren niet streng met voeding. Wel werden er vanuit mijn omgeving regelmatig opmerkingen gemaakt over dikke mensen, deze opmerkingen waren dan negatief.
Onbewust geloofde ik dat dikke mensen niet goed genoeg waren. Daardoor was ik altijd bang om aan te komen. Want als ik aankwam, was ik ook niet goed genoeg. Dit is iets waar ik later pas achter kwam.
Toen mijn relatie over was besloot ik om naar Breda te gaan, een stad waar ik mijn hbo-verpleegkundige opleiding had gedaan. Ik woonde hier in een huis met drie andere meiden. Ik ging vaak de stad in en naar festivals maar was ook vaker alleen. Waardoor de eetbuien erger werden, want deze waren voornamelijk als ik alleen was.
Ik miste de rust van het kleine stadje waar ik woonde en mijn familie, zo kon ik bijvoorbeeld s’avonds niet even langs mijn moeder lopen, voor een bak thee, liefde en gezelligheid.
In juni 2022 besloot ik op reis te gaan, drie weken backpacken alleen in Thailand. Ik had er zoveel zin in en wat vond ik dit een mooi land. Wat heb ik veel mooie mensen ontmoet en vooral het gevoel van vrijheid ervaren.
Vrijheid en verbinding, dat het helemaal niet gaat om mooie en dure spullen, maar genieten van het met elkaar zijn, de natuur, verbinding en de vrijheid. Ik ben dankbaar dat ik deze reis heb mogen maken en dat dit mij mooie inzichten heeft gegeven.
Toen ik weer terugkwam van mijn reis haalde mijn moeder me op van het station. Ik was blij om haar te zien, maar helemaal niet blij om terug in Nederland te zijn. Ik besefte me dat ik niet meer op de manier wilde leven hoe ik toen leefde. Veel werken, studeren, onregelmatige diensten, veel nachtdiensten, weinig rust, leven om te werken.
Ik vond mijn werk altijd heel leuk, ik dacht echt dat dat mijn passie was. Maar ik ging steeds meer inzien dat het dat toch niet was.
Onregelmatige diensten, vooral richten op medicijnen en minder op een gezonde leefstijl, weinig tijd om écht te luisteren naar patiënten, veel registraties. Ik kreeg een andere kijk op de zorg, de zorg die ik toen leverde paste niet meer bij mij.
Ik was mezelf helemaal kwijt en ongelukkig. De eetbuien namen toe, ik voelde me vaak alleen en wist het allemaal niet meer.
Eten gebruikte ik toen achteraf gezien om met mijn gevoelens om te gaan.
Het was tijd voor verandering
De makkelijkste weg is niet altijd de beste weg.
Ik kon wel weer opnieuw gaan reizen, blijven feesten en verder gaan met mijn werk en opleiding maar ik wist dat dit enkel vluchten waren en dat ik daar niet écht gelukkig van werd.
Dat zou de makkelijk weg geweest zijn, maar inmiddels weet ik dat de makkelijke weg niet altijd de beste weg is.
Ik wilde verandering, hulp voor mijn eetbuien en eetgedrag. Mijn eetbuien waren toen ik terug uit Thailand kwam op zijn ergst, bijna dagelijks. Doordat ik struggelde met mijzelf, mijn emoties, mijn opleiding, mijn werk en mijn woonplek. Ik kon mijn eetgedrag dan ook niet meer helemaal compenseren met sporten of restricties.
Ik kwam steeds meer aan en was bang om dik te worden. Na even zoeken vond ik de juiste hulp, van een coach.
Ik ging het proces met haar aan en startte met een neuro lingisctisch programeren (NLP) opleiding. In deze opleiding leer je ontzettend veel over jezelf, de werking van je brein, coaching, hoe je patronen zijn ontstaan en hoe je deze kunt veranderen.
Het was een pittige tijd, ik leerde mezelf kennen, ik leerde waar mijn patronen vandaan kwamen, ik kwam erachter dat ik niet met mijn emoties om kon gaan, weinig eigenwaarde had en wat ik belangrijk vind in het leven.
Het door studeren, deed ik achteraf gezien voornamelijk om me te bewijzen, om te bewijzen dat ik wel goed genoeg was. Maar de werkdruk, onregelmatige diensten, het gevoel van mezelf moeten bewijzen omdat ik nog in opleiding was, dat was niet waar ik gelukkig van werd.
Na veel wikken en wegen besloot ik te stoppen met mijn SEH-opleiding ookal moest ik nog maar twee maanden. Ik wist het zeker, hier wordt ik niet gelukkig van.
Opeens viel alles bij mij op zijn plek, ik wilde meer vrijheid, verbinding en liefde naar mensen want dat is wat ik het allerbelangrijkste vind. En juist die kernwaardes kan ik op deze manier combineren.
Nu help ik vrouwen die strugglen met hun lichaam, die last hebben van eetbuien en niet tevreden zijn met hun lichaam. Ik wist dat dit was wat ik wilde, iets voor mezelf gaan beginnen en zo begon ik met coachen eerst tijdens de NLP-opleiding en daarna met vrouwen om ze te helpen met hun eetgedrag.
Ik volgde een Body Image opleiding, omdat ik merkte dat veel vrouwen binnen mijn doelgroep een negatief lichaamsbeeld hebben.
De reden waarom ik deze vrouwen help, is voornamelijk omdat ik weet dat het hebben van eetbuien niet normaal is en hoe bevrijdend het is als je niet meer de hele dag met eten bezig bent.
Dat eten eigenlijk helemaal het probleem niet is, maar dat de oorzaak van je eetgedrag het probleem is. Dat eten simpel weg alleen het symptoom is.
Het is mijn passie om samen met stuk voor stuk bijzondere vrouwen te achterhalen wat deze oorzaak is en deze aan te pakken, zodat jouw relatie met voeding en jezelf verbeterd!
Het is tijd dat we meer naar ons gevoel gaan luisteren, dichter bij onszelf komen en niet blijven doen wat anderen of de maatschappij van ons verwachten.
Het hebben van eetbuien is niet normaal, je hoeft je hier niet voor te schamen en ook jij kunt geholpen worden.
Het is oké om af en toe iets minder voedzaams te eten en je hoeft niet te voldoen aan het ‘perfecte plaatje’ wat je ziet op social media.
Als jij eenmaal hebt ontdekt wat de oorzaak van jouw eetbuien is, weet wat jij belangrijk vindt in het leven en een goede mindset hebt komt er een gevoel van rust en vrijheid, dat is wat ik jou het allerliefste gun!
Gun het jezelf, het is het meer dan waard.
Zo, wat een verhaal hé?
Tijd voor wat luchtigs.
Mensen die mij kennen weten dat ik andere graag help en ik dit doe met veel liefde. Iedereen verdient het namelijk om liefde te ontvangen en om gezien te worden. Ik oordeel niet maar luister vooral. Ik ben geïnteresseerd in iemand zijn of haar verhaal.
Daarbij hou ik ook van lachen, het hoeft niet altijd serieus te zijn. Én denk ik dat je pas écht kan genieten van het leven als je plezier maakt, de kleine dingen waardeert en de dingen positief bekijkt.
Want het leven is veel te kort en te mooi, om negatief te zijn en je continu druk te maken over allerlei dingen.
Hierbij nog een paar weetjes over mij als je me goed zou kennen:
Voor welk eten mag ik jou ‘s nachts wakker maken?
Lotus melk chocolade met speculoos crème.
Ik hou echt van chocola, dit vind ik zo lekker. Puur, melk of wit het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Maar dit vind ik wel de allerlekkerste, met speculoos erin.
Mijn familie weet dan ook als ze me de keuze tussen chocola en een koekje geven dat ik altijd voor een stukje chocola zal gaan.
Hou je van avontuur of liever structuur?
Ik hou van avontuur!
Dat is ook de reden dat ik naar Thailand ben gegaan, zonder iets te boeken of vast te leggen en ben gaan ondernemen. Het leven is voor mij één groot avontuur. Je weet niet hoe het loopt, ik probeer vooral te doen waar ik gelukkig van wordt en te genieten van elke dag.
Noem een slechte eigenschap..
Ik kan een rommel maken.
Ik ben eigenlijk heel opgeruimt en netjes, maar af en toe kan ik er ook echt een bende van maken. Vooral met kleding.. deze liggen dan door heel mijn kamer.
Zo raak ik ook regelmatig mijn sleutels of telefoon kwijt doordat ik deze op onlogische plekken weg leg of er iets bovenop leg waardoor ik ze niet meer zie liggen.
Deel iets kenmerkends over jezelf.
Mijn emoties gaan soms alle kanten op.
Vroeger kon ik niet goed met mijn emoties omgaan, ik onderdrukte deze door de eetbuien die ik had. Nu voel ik mijn emoties heel goed en omarm ik ze. Ik laat ze er allemaal zijn, geluk, blijheid, verdriet, teleurstelling.
Ik kan het ene moment heel vrolijk en gelukkig zijn en het andere moment verdrietig. Maar inmiddels weet ik dat dit allemaal oké is en dit er allemaal mag zijn.
En nu geef ik de beurt aan jou.
Ik ben oprecht heel benieuwd. Wie ben jij? Wat wil jij en waarom is het je nu nog niet gelukt?
Als er op dit moment dan ook maar iets is waarvan je denkt dat ik je kan helpen, vul dan het formulier hieronder in,
Vertel me waar je mee struggled en laten we samen kijken of er een klik is en wat ik voor je kan betekenen.
Laat het me weten door onderstaand contact formulier in te vullen. Ik reageer van maandag t/m vrijdag binnen 24 uur op je bericht!